- صحن پالوده (صَ نِ دَ)
کنایه از اندام نهانی زن بکر است. (آنندراج از شرح سکندرنامه) ، در دو بیت ذیل نظامی ’صحن پالوده’ بمعنی صحن (بشقاب، کاسه) پالوده (فالوذج) است. رجوع به پالوده شود:
انگبین بروغن آلوده
چرب و شیرین چو صحن پالوده.
نظامی.
شهد انجیر و مغزبادامش
صحن پالوده کرده در جامش.
نظامی
انگبین بروغن آلوده
چرب و شیرین چو صحن پالوده.
نظامی.
شهد انجیر و مغزبادامش
صحن پالوده کرده در جامش.
نظامی
